همدلی وهمدردی راز محبوبیت :

افراد « محبوب » دارای خصیصه همدلی می باشند یعنی به راحتی توانایی ابراز همدردی وهمدلی با دیگران را دارند . بعضی مواقع مشکلاتی در زندگی افراد پدید می آید که فشارهای روحی وحتی جسمانی فراوانی برای آنها ایجاد می کند . بعضی از این مشکلات به قدری طاقت فرسا هستند که حل آنها برای بعضی از افراد بسیار دشوار است . در حالی که همین مشکل برای فردی دیگر خیلی آسان است . گشایش این گره از زندگی دوستان و آشنایان و به عباراتی مردم باعث شکل گیری محبوبیت می شود . فهم ودرک دیگران در ارتباطات توانایی است تابع قضاوتهای فردی به عبارتی دیگر ، درک دیگران از نظر عمق ونفوذ یکسان نیست بلکه تابع شرایطی است که برخی افراد استعداد بکارگیری آنرا دارند و برای شکل گیری ارتباط یاری بخش از آن بهره می گیرند و برخی نیز نیازمند آموزش و توجه بیشتر در این زمینه می باشند . مراد از همدردی و همدلی با دیگران تلاش برای حسن کردن تجارب فرد مقابل است . دراین حالت باید سعی کرد دنیا را از چشم فرد مقابل دید و از گوش او شنید و خود را جای او احساس کرد و برای فهم دقیق افکار و احساسات او که در لحظه لحظه ارتباط در فرد مقابل ظاهر می شود حساسیت نشان داد و احساسات خود را نسبت به او بیان کرد . البته باید دقت داشت که بیان احساسات همیشه از طریق گفتار و کلام نیست . حالات و چهره بدن ، لحن صدا و امثال اینها خیلی وقتها نشان دهنده ، عواطف واحساسات هستند. افرادی که بتوانند این حالات را شناسایی کنند و به آنها پاسخ دهند ، افرادی هستند که می توانند با طرف مقابل خود همدلی و همنوایی داشته وبالطبع با همدلی و پاسخ مناسب دادن به احساسات اطرافیان می توان مورد توجه افراد قرار گرفت و در دید آنها فردی محبوب و مورد قبول جلوه نمود . در آزمونی که در امریکا بر روی 1011 کودک دبستانی به عمل آمد ، کسانی که در زمینه دریافتن احساسات غیر کلامی دیگران استعداد از خود نشان داده بودند در میان شاگردان مدرسه جزء محبوبترین افراد قرار گرفته اند.

بنابراین برای جذب کردن قلوب دیگران و محبوبیت نزد آنها ابتدا باید آنها را درک کرد موقعیت و مشکلات و احساسات آنها را فهمید و نسبت به آنها عکس العمل مثبت نشان داده خواه عکس العمل کلامی باشد و خواه غیر کلامی . و چه بسا در بعضی از مواقع عکس العمل غیرکلامی ثمر بخش تر باشد .

رفتار یک فرد چگونه باید باشد که مورد احترام دیگران قرار گیرد؟

 

‌در آموزه هاى دینى براى جلب محبوبیت و رفتار انسان با دیگران راه کارهاى متعددى ارائه شده است که به برخى از آن ها اشاره مى شود:

1- خوش اخلاق بودن:کسى که خوش اخلاق باشد و با دیگران خوشرفتارى کند و با لبِ خندان با دیگران سخن بگوید، محبوب همه است و زندگى خوشى خواهد داشت. امام صادق(ع) فرمود: «هیچ زندگى گواراتر از خوش اخلاقى نیست». بر اساس پیامدهاى بسیار مهم خوش اخلاقى است که در اسلام سخت بدان توجه شده است.

تا آنجا که از پیامبر اسلام به عنوان: «و إنّک لعلى خُلُقٍ عظیم» یاد شده است. از سوى دیگر خُلق خوش موجب از بین رفتن گناهان شده و عامل کسب محبت خدا است.

احترام گذاشتن به دیگران نشانه عظمت وبزرگی:

هر انسانی برای خود احترامی قائل است . زمانی که به عقاید ،کارها وسلیقه های افراد در حد ومحدوده خودشان احترام بگذاریم وسعی نکنیم همیشه در پی رد کردن آنها برآییم دیگران ما را به رسمیت می شناسند چرا که مردم عادتا با کسی که به آنان احترام بگذارندونسبت به ایشان ابرازتوجه وقدردانی کنندانس والفت می گیرندپس برای جلب مردم آنچه می خواهند باید به آنان بخشید . بدیهی است که مردم برای دوستی ورزیدن با افراد مال و منزل نمی خواهند بلکه صرفاً خواهان احترام و بزرگداشت خود از سوی آنان می باشند . چرا که مردم خود را دوست دارند و هر کس برای خودش جهانی دارد مملو از آراء وعقاید و نظرات متعددی که همین عقاید انسانها رااز هم جدا می کند و دنیای هر فردی برای خودش محترم است پس کسی که به آنان احترم بگذارد و به عقاید آنان توجه نماید . دوست می دارند وکسانی را که عقاید آنان را نادیده گرفته و به شخصیت آنان احترام نمی گذارند نزد آنان هیچ محبوبیتی ندارد .

ممکن است بپرسید چگونه به مردم احترام بگذاریم ؟ چگونه نشان دهیم که به آنان توجه داریم ؟

جواب اینکه همان طور که بیان شد هر انسانی دارای خصلت یا رفتار و با عقیده و بعدی است که شایسته ستایش و تمجید است وظیفه ماست که این جنبه های خوب را بیابیم و او را به سبب داشتن آنها تمجید نماییم . و اگر هم قصد داریم به رد و اصلاح رفتار و افکار کسی بپردازیم باید از راه مناسبی استفاده کنیم . درابتدا باید به جنبه های شخصیتی طرف مقابل تا حدودی آگاه شویم ظرفیت او را بسنجیم و آرام آرام او را به اشتباهی آگاه سازیم و در صورت نیاز راه مناسب را به او پیشنهاد کنیم . در اینجاست که او را از قصد و نیت نوعدوستی خود آگاه کرده و خود را برای محبوبیت آماده می کنیم .

قدرت ادب ، نزاکت و احترام به دیگران

رعـایـت ادب و مـــراعات حقوق دیگران از جمله مواردی هستند که به راحتی می توانند قدرت فــردی شما را افزایش دهند. همه ما دوست داریم که دیگران ما را صمیمانه دوست بدارند، با ما درست رفتار کنند و بـرایـمـان ارزش و اهـمــــیت قائل شوند. هر چقدر خودمان بیشتر با ملاحظه و متین باشیم دیگران نیز به همان روش با ما رفتار میکنند.
به نظر من بهترین سیاست در احترام گذاشتن به دیگران خلاصه می شود و خودم به شخصه افتخار میکنم که برای این موضوع اهمیت بسیار زیادی قائل هستم. این روزها رادیو و تلویزیون در جوامع غربی برای ادب و احترام ارزش زیادی قائل نمی شوند و آنرا از جمله موارد ایجاد عزت نفس نمی دانند.

آموزش کودکان برای احترام گذاشتن به دیگران

راه های مختلفی وجود دارد تا از طریق آن به کودکان یاد بدهیم که چطور به سایرین احترام بگذارند. والدین عادت دارند همه چیز را به فرزندانشان امر کنند: "همانطور که من می گویم باید رفتار کنی"، "باید به مادرت احترام بگذاری." و .... در واقع، والدین میتوانند دستورات خود را به کودکان تحمیل کنند، اما نمی توانند آنها را به احترام گذاشتن امر کنند. ما می توانیم فرزندانمان را وادار کنیم آنطور که ما می خواهیم رفتار کنند، اما نمی توانیم مجبورشان کنیم که به ما و بقیه مردم احترام بگذارند. احترام را باید به دست آورد.احترام فقط با خوب و مهربان بودن به دست نمی آید. البته خوب بودن هیچ اشکالی ندارد، اما پدر یا مادری که با خوبی و مهربانی بیش از حد با فرزندانش رفتار می کند، مطمئناً فرزند یکدنده و سخت گیری بار خواهد آورد. کسب احترام به چیزی فرای خوب و مهربان بودن صِرف نیاز دارد.ترفند دیگری برای کسب احترام وجود دارد: والدین سعی می کنند با گوشزد کردن خطاهای فرزندانشان باعث شوند آنها بهتر رفتار کنند. این اصلاً روش مناسبی نیست. کودکان وقتی احساس میکنند از آنها انتقاد شده و طرد شده اند، هیچ انگیزه ای برای بهتر شدن ندارند. وقتی کودکان مورد انتقاد قرار می گیرند، به جای اینکه بهبود یابند، سعی می کنند خودشان یا دیگران را محکوم کنند.

اخلاق و ادب را چگونه تمرین کنیم؟

  در محیط مدرسه  انواع دانش آموز وجود دارد آدم عصبانی منطقی با ادب و بی ادب با سن های مختلف پایه های مختلف وویژگی های مختلف ما هم هر کدام یک نظر و ایده خاصی داریم که شاید این نظر ما با نظر بقیه فرق داشته باشد پس نباید هر چی و کلامی رو درهر جایی به زبان بیاوریم و نظر های خودمان رو برای خودمون نگه داریم

در مورد احترام به دیگران هم میشه این گونه گفت ما هر جور به دیگران احترام بزاریم اون ها هم همان گونه به ما احترام می گذارن  مثلا ما اگر به کسی بی ادبی کنیم و آن را اذیت کنیم ان فرد هم در زمانی و در جای دیگر به ما بی احترامی  می کند و اگر ما  با همان شخص با ادب و احترام صحبت کنیم آن شخص هم با ما همان گونه صحبت می کند.

گاهی اوقات ممکن است بعضی از افراد که دارای مشکل درسی یا خانوادگی  یا شخصی یا هر گونه عملی که باعث عصبانیت  شود را دارا باشد و در این موقع کمی بد اخلاق می شود و کمی بی ادبی کنید در این شرایط ما باید کنترل خودمان را حفظ کنیم و با احترام با ان برخورد کنیم حتی اگر به ما بی احترامی کرد ما جواب  آن را ندیم

 در این مواقع سکوت خیلی کار ساز است.

پیشنهاد ما برای سوالی که رئیس جمهور عزیز از ما پرسید این است که این اخلاق و این رفات های نا هنجار را معلم عزیز در کلاس درس به ما آموزش دهد و بگوید چگونه در این شرایط ما باید برخورد کنیم و کار اشتباه نکینم.

 هر چه باشد معلم باید علاوه بر درس کلاسی درس  رفتار و ادب و کردار نیز بدهد چون همین دانش اموزان در اینده می توانن باعث سر بلندی همگان شود یا شرمسازی همگان

نتیجه گیری:

اگر به دیگران احترام نگذارید مردم شما را به چشم یک انسان بی محبت نگاه می کنند که قادر به درک ارزش وجودی دیگران نیست. اگر انتظار دارید که دیگران با شما با احترام رفتار کنند اولین قدم این است که با دیگران با احترام رفتار کنید. افراد خوب ؛ با مهربانی، سخاوت و تعاون اجتماعی بیشتری با دیگران برخورد می‌کنند.

رعـایـت ادب و مـــراعات حقوق دیگران از جمله مواردی هستند که به راحتی می توانند قدرت فــردی شما را افزایش دهند. همه ما دوست داریم که دیگران ما را صمیمانه دوست بدارند، با ما درست رفتار کنند و بـرایـمـان ارزش و اهـمــــیت قائل شوند. هر چقدر خودمان بیشتر با ملاحظه و متین باشیم دیگران نیز به همان روش با ما رفتار می کنند.